ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

Η ενότητα και η συνοχή της Ευρώπης προϋποθέτει περισσότερη δημοκρατία καθώς και την ανάληψη ευθύνης από τους λαούς και τους πολίτες της

​

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ –και μέλος  της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής - κ. Χρυσούλα Κατσαβριά – Σιωροπούλου, τοποθετήθηκε την Πέμπτη 8 Ιουνίου σε ειδική συνεδρίαση με θέμα: «Ανοιχτός διάλογος για την Ευρώπη: Προκλήσεις και προοπτικές για τη δημοκρατία, τα δικαιώματα και την οικονομική πολιτική».  Στη συνεδρίαση συμμετείχαν και οι ακαδημαϊκοί Michelle Everson, Christian Joerges, Αιμίλιος Αυγουλέας, Γιάννης Γούναρης, Κύρκος Δοξιάδης και Αιμίλιος Χριστοδουλίδης, με στόχο τη διαμόρφωση ενός πλαισίου για την παραγωγική ανταλλαγή ιδεών μεταξύ εκπροσώπων του κοινοβουλίου και της ακαδημαϊκής κοινότητας και την από κοινού διατύπωση προτάσεων.

​

Η κ. Κατσαβριά στην αρχή της ομιλίας της, επισήμανε ότι ο ευρωπαϊκός χώρος συμπυκνώνει πλέον με δραματικό τρόπο τα σημερινά παγκόσμια προβλήματα και ότι η ακαδημαϊκή προσέγγιση συνιστά μια πολύτιμη συνεισφορά στο δημόσιο διάλογο, καθώς αναδεικνύει  τόσο τις φανερές, όσο και τις αθέατες πλευρές ενός κόσμου σε σύγχυση και κρίση.

​

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, τόνισε ειδικότερα: «Η πρωτοφανής πληθυσμιακή έκρηξη και οι δυσμενείς περιβαλλοντικές εξελίξεις. Ο αδυσώπητος διαγκωνισμός για τον έλεγχο των ενεργειακών και των φυσικών πόρων. Η διεύρυνση των ανισοτήτων ανάμεσα στις χώρες αλλά και εντός των χωρών. Η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, και η τρομοκρατία. Η πείνα, η φτώχεια και οι αδιάκοπες πολεμικές συγκρούσεις. Είναι οι όψεις της σύγχρονης πραγματικότητας, που τώρα πια συμβαδίζουν και με τον εκτροχιασμό της πολυδιαφημισμένης παγκοσμιοποίησης.

​

Το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης, εν πολλοίς, αποτέλεσε το εκκολαπτήριο αυτής της διαδικασίας, η οποία καθοδηγήθηκε από την ωμή αποδοχή της ισχύος του ισχυρότερου, ως τρόπου διεύθυνσης των διεθνών και των επί μέρους πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών υποθέσεων. Και κανείς, νομίζω, δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η αφετηρία της Ε.Ε., βρίσκεται - χρονικά - ακριβώς ΜΕΤΑ από τους δυο πιο αιματηρούς και ολέθριους παγκόσμιους πολέμους. Προφανώς η σύσταση των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αντανακλούσε έναν συμβιβασμό, μια προσπάθεια να αποκατασταθεί μια ελάχιστη κοινή βάση συνεννόησης, ανάμεσα στα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα – του άνθρακα και του χάλυβα – τα οποία και προκάλεσαν εκείνους τους πολέμους. Ωστόσο, όλοι παραδέχονται  ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί γνώρισαν τη διαρκέστερη ειρήνη, μια περίπου τριακονταετή ευμάρεια αλλά και μια σχετικά καλή προσέγγιση των ατομικών και των κοινωνικών δικαιωμάτων, όπως και της δημοκρατικής λειτουργίας των θεσμών. Όμως, αυτό το ΜΕΤΑ, στοιχειώνει τώρα πια τις δυτικές τουλάχιστον κοινωνίες και συνθλίβει απειλητικά την ανθρώπινη ύπαρξη. Ο λόγος βλέπουμε να ανήκει στη μετα- νεωτερικότητα, τη μετα- δημοκρατία, τα μετα- δικαιώματα, τη μετα- φιλοσοφία, τη μετα- οικονομία, τη μετα- επιστήμη και πολλά άλλα ΜΕΤΑ».  

​

Στη συνέχεια, υπογράμμισε ότι: «Εμείς, εδώ στην Ελλάδα, χωρίς κομπασμό και εμμονή σε στερεότυπα, ξέρουμε καλά πως βρισκόμαστε διαχρονικά στην αιχμή των γεγονότων που διαμορφώνουν τις ιστορικές εξελίξεις. Δεν το επιλέγουμε. Μάλλον μας επιλέγουν αυτά, εξαιτίας της γεωπολιτικής θέσης της χώρας. Μπορεί κάποιες φορές να έχουμε κι εμείς μιαν ευθύνη γι’ αυτό. Αλλά δεν είμαστε οι μόνοι που υφίστανται τους αυστηρούς δασκάλους που μας υποχρεώνουν «να κάνουμε το μάθημά μας».  Πορτογάλοι, Ιρλανδοί, Ισπανοί, Γάλλοι, Ιταλοί, «τα ίδια παθαίνουν». Και αυτοί οι δάσκαλοι, οι δανειστές, «οι αναμορφωτές» που έλεγε ο Καβάφης, επιμένουν να  επιλέγουν ταχύτητες για τους άλλους, μέτρα και τιμωρίες. Αλλά δυστυχώς,  οι ίδιοι τους, φαίνεται πως  «ουδέν ελησμόνησαν και ουδέν εδιδάχθησαν».

​

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ολοκλήρωσε την τοποθέτησή της, λέγοντας οτι: «η Ευρώπη και όλη η ανθρωπότητα, βρίσκεται μπροστά σε μια αποφασιστική καμπή. Με περισσότερη δημοκρατία αλλά και με την ανάληψη της ευθύνης που αναλογεί σε κάθε λαό και σε κάθε πολίτη της Ευρώπης, οφείλουμε να αποκαταστήσουμε την ενότητα και τη συνοχή των κοινωνιών μας. Τη σταθερότητα, την ειρήνη και την προκοπή των λαών μας».