ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

​

​

«Η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί σημαντικό εργαλείο για την έξοδο από την κρίση.  Η ενεργός συμμετοχή της γυναίκας στην Τ.Α. είναι αναγκαία προϋπόθεση για αποτελεσματικές λύσεις.»

 

​

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Χρυσούλα Κατσαβριά – Σιωροπούλου απηύθυνε χαιρετισμό στην εκδήλωση που διοργάνωσαν ο Δήμος Καρδίτσας σε συνεργασία με το Κέντρο Γυναικών, τη Δευτέρα 7/3/2016, με θέμα: «Γυναίκα και Τοπική Αυτοδιοίκηση στην περίοδο της κρίσης».

 

Το πλήρες κείμενο της ομιλίας της έχει ως εξής:

 

«Τρία θηλυκά ονόματα ορίζουν το θέμα της σημερινής εκδήλωσης. Η γυναίκα, με αφορμή και την "ημέρα της γυναίκας", η Τοπική Αυτοδιοίκηση και η κρίση.

 

Στο σύντομο χαιρετισμό μου, θα αποτολμήσω να ασχοληθώ με το φαινόμενο της κρίσης εννοιολογικά. Κι αυτό γιατί η ελληνική γλώσσα μας παρέχει τα εργαλεία για την καλλίτερη κατανόηση της πραγματικότητας, τα οποία δυστυχώς πολλές φορές αγνοούμε.

​

Η κρίση που συρρίκνωσε και συρρικνώνει τη ζωή μας.

​

Η κρίση που διαπερνά κάθε στιγμή της καθημερινότητάς μας.

​

Η κρίση που κάνει και την ίδια την επιβίωση έργο δυσβάστακτο.

​

Η κρίση που στερεί τη δυνατότητα εκπλήρωσης βασικών – στοιχειωδών στόχων στα πεδία του πολιτισμού και της παιδείας.

​

Η κρίση που ματαιώνει και ακυρώνει οράματα και προσδοκίες.

​

Η κρίση αυτή αποτελεί τον ορισμό της διατάραξης της ομαλότητας και της κανονικότητας της οικονομίας και της κοινωνίας.

​

Όποια και αν είναι τα αίτιά της,  μπορούμε να τα αναζητήσουμε στο πλαίσιο άλλων συζητήσεων. Αλλά ένα είναι βέβαιο:

​

Είναι αναγκαίο να πάρουμε στα σοβαρά υπόψη μας τις άλλες έννοιες της κρίσης.

 

Δηλαδή:

​

• Της κρίσης με την έννοια της ικανότητας του ανθρώπου να εμβαθύνει λογικά στα προβλήματα, να τα αναλύσει και να καταλήξει σε ορθά συμπεράσματα, και

• Της κρίσης με την έννοια της απόφασης.

 

Διαπιστώνει κανείς λοιπόν, ότι η κρίση, με την έννοια της δυσάρεστης κατάστασης, εμπεριέχει και αυτή την ίδια την αναίρεσή της, την υπέρβασή της. Κατ’ αρχήν με την έννοια των ορθών συμπερασμάτων και τελικά με την ανάληψη πρωτοβουλιών, κατόπιν απόφασης, για το ξεπέρασμά της.

 

Εδώ ακριβώς, νομίζω ότι πρέπει να θέσουμε τα ερωτήματα:

​

1. Είναι ο χώρος της Τ.Α. ένα εργαλείο για την έξοδο από την κρίση; Αναμφισβήτητα ναι. Πρώτον, γιατί διαθέτει ή μπορεί να δημιουργήσει δομές για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Για τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής. Και, δεύτερον, γιατί διαθέτει τη γνώση και τα εργαλεία, ή μπορεί να τα αποκτήσει, για να συμβάλει αποφασιστικά στην τοπική οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη. Το βασικό πλεονέκτημα της Τ.Α. έναντι των κεντρικών δομών του κράτους είναι η εγγύτητα, το γεγονός δηλαδή ότι είναι μέσα στην καρδιά της κοινωνίας ενός τόπου, δίπλα στον άνθρωπο.

2. Είναι  επιβεβλημένη η συμμετοχή της γυναίκας στην Τ.Α.; Χωρίς αμφιβολία, ναι. Πρώτα γιατί η εκπροσώπησή της οφείλει να ανταποκρίνεται φυσιολογικά στα αριθμητικά δεδομένα. Και ύστερα γιατί με την ευαισθησία, τη γνώση και την εμπειρία της καθημερινής ζωής, μπορεί να συμβάλει σε πιο ολοκληρωμένες και αποτελεσματικές λύσεις.

 

Τι λείπει; Λείπει η απόφαση.

​

Ας πάρουμε λοιπόν την κατάσταση στα χέρια μας.

​

Ας μη διστάζουμε να συμμετέχουμε.

​

Ας μετατρέψουμε το χώρο της Τ.Α. σε χώρο δημιουργίας, συνεισφοράς και προσφοράς.

​

Με τους άνδρες δίπλα μας. Μαζί μας.  Όχι απέναντί μας αυτοί και εμείς απέναντί τους.

​

Διεκδικούμε την ισότιμη συμμετοχή μας για τη διεκδίκηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ανάπτυξης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.»