Καλωσορίζουμε θερμά στο Ελληνικό Κοινοβούλιο την κυρία Mariya Gabriel, η οποία έρχεται να επιβεβαιώσει, με το σημαντικό έργο της, ότι το τιμόνι των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας της Ευρώπης βρίσκεται σε καλά βαλκανικά χέρια, αλλά και την υψηλή προτεραιότητα του τομέα των νέων τεχνολογιών στο νέο οικονομικό, κοινωνικό, εκπαιδευτικό και πολιτισμικό περιβάλλον που διαμορφώνεται.

​

Ακούσαμε με χαρά για την εντατική και υψηλού επιπέδου συνεργασία της Ελληνικής Κυβέρνησης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι πρωινές εξαγγελίες για το πρόγραμμα της ψηφιακής υπογραφής κινούνται, πράγματι, στην κατεύθυνση της ευθυγράμμισης της Ελλάδας με τις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις. Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι ως χώρα παρουσιάζουμε μια σχετική υστέρηση στον τομέα αυτόν, όμως το γεγονός ότι σε κυβερνητικό επίπεδο θεσμοθετήθηκε το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, αποδεικνύει την ισχυρή πολιτική μας βούληση να τρέξουμε πλέον με υψηλές ταχύτητες. Ήδη οι πρωτοβουλίες του αρμόδιου Υπουργού και μάλιστα στο σύντομο χρονικό διάστημα που ασκεί τα καθήκοντα αυτά, έχουν ταράξει τα νερά στον τομέα της εκπαίδευσης και της έρευνας, αλλά και στον τομέα της επιτάχυνσης αλλαγών στην τοπική αυτοδιοίκηση, όπως και στο χώρο της ψηφιακής κάλυψης απομακρυσμένων περιοχών.

​

Η εθνική ψηφιακή στρατηγική, που μας παρουσίασε ο κύριος Παππάς, παρέχει στη χώρα μας για πρώτη φορά ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο πρωτοβουλιών και πολιτικών, που μπορεί να ξεκολλήσει την Ελλάδα από τις τελευταίες θέσεις στον ψηφιακό χάρτη των χωρών της Ευρώπης και με ορίζοντα το 2021. Το γεγονός ότι οι τεχνολογίες πληροφορικής και ενημέρωσης διατρέχουν οριζόντια όλες τις πτυχές της δραστηριότητας του σύγχρονου ανθρώπου, τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο, τις καθιστά αναμφισβήτητα ως τον κύριο παράγοντα με βάση τον οποίο θα κριθεί η πορεία μας στο μέλλον.

​

Επιτρέψτε μου, όμως, να εστιάσω σε ένα πρόβλημα που υπάρχει και που πιθανά θα είναι διαρκώς μπροστά μας. Είναι αυτό της ψηφιακής υστέρησης μεγάλου τμήματος των κοινωνιών, του φόβου και της καχυποψίας με την οποία αντιμετωπίζεται η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Είναι προφανές ότι, με την ταχεία ανάπτυξη της ψηφιακής οικονομίας, θα υπάρξουν και στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας, στην παραγωγή, ακόμη και στον τρόπο ζωής των πολιτών. Εξάλλου, έχουμε ιστορικά παραδείγματα που το αποδεικνύουν αυτό, αλλά και τη δική μας ζωντανή εμπειρία από την εισβολή τεχνολογικών προϊόντων στη ζωή μας.

​

Η διαπίστωση ότι η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση δεν είναι απλώς επί θύραις, αλλά είναι ήδη μέρος της καθημερινότητάς μας, οφείλει να προβληματίσει όλους μας ως προς την κατεύθυνσή της, τις σχέσεις της με το περιβάλλον, με το μέλλον του πλανήτη, με τον άνθρωπο και την ευθύνη του για τη δική του ύπαρξη, αλλά και τη διατήρηση κάθε άλλης μορφής ζωής. Αν ισχύει ότι «πάντων χρημάτων μέτρον ο άνθρωπος», τότε μπορούμε να προσβλέπουμε στην ορθή χρήση της τεχνολογίας. Μπορούμε να διεκδικούμε βάσιμα τη μετατροπή της εξέλιξης σε εξέλιξη με θετικό πρόσημο, δηλαδή σε πρόοδο.

​

Γιατί η ίδια η τεχνολογία μπορεί, να αποτελέσει αποτελεσματικό εργαλείο για την ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την απελευθέρωση του ανθρώπου από κάθε είδους δεσμά, αρκεί φυσικά να υπάρχει ξεκάθαρη πολιτική βούληση και να μην υποσταλεί ποτέ η σημαία του αγώνα και της διεκδίκησης, καθώς είναι πολλοί εκείνοι που καραδοκούν, για την ιδιοποίηση των οφελών από την τεχνολογική ανάπτυξη.

​

Και εδώ στην Ευρώπη μπορούμε, να είμαστε αισιόδοξοι στο βαθμό που θα ξανά πιάσουμε γερά το νήμα της διεύρυνσης, της Δημοκρατίας, της ανιδιοτελούς συνεργασίας, της ειρήνης και της αλληλεγγύης των λαών.

 

Ευχαριστώ.