Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το παρόν νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας θέτει επί τάπητος καίρια ζητήματα, τα οποία είχαν παραμεληθεί και διογκωθεί, επί προηγούμενων Κυβερνήσεων και ρυθμίζει θέματα άμεσης προτεραιότητας για δημοκρατία, βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης και άμβλυνση των εκπαιδευτικών και κοινωνικών ανισοτήτων, στο νέο σχολείο, που οραματιζόμαστε. Λόγω οικονομίας χρόνου, θα επικεντρωθώ σε δύο. Συγκεκριμένα, ο τρόπος εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, ως τώρα, καθοριζόταν από ένα ιδιαίτερα δύσκαμπτο και περιοριστικό μοντέλο επιλογής επιστημονικών πεδίων. Σύμφωνα με το «σύστημα Αρβανιτόπουλου», οι μαθητές, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, περιορίζονταν στην επιλογή ενός μόνο επιστημονικού πεδίου. Συνεπώς, αρκετοί αποκλείονταν από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, λόγω της έλλειψης δυνατότητας διαφορετικών επιστημονικών επιλογών, με βάση τις προτιμήσεις και τις δυνατότητές τους.

​

Αυτό έβλαπτε και τα ίδια τα Πανεπιστήμια. Το νέο νομοσχέδιο προτάσσει, ακριβώς, την ευελιξία και την ελευθερία επιλογής του, καθώς, εφόσον το επιθυμεί, ο μαθητής μπορεί να επιλέξει ένα μάθημα, εκτός των τεσσάρων του επιστημονικού του πεδίου. Έτσι, ανοίγουν και άλλα επιστημονικά πεδία και διευρύνεται, σημαντικά, το φάσμα εκπαιδευτικών και επιστημονικών επιλογών των μαθητών, ενθαρρύνοντας τους να επιδιώξουν τα επαγγελματικά και επιστημονικά τους όνειρα.

​

Το δεύτερο βασικότατο ζήτημα, που τίθεται, στο νομοσχέδιο, είναι οι κανόνες και τα κριτήρια διορισμού και στελέχωσης Διευθυντών Σχολικών Μονάδων και Διευθυντών Εκπαίδευσης. Σίγουρα, από τα μεγαλύτερα αγκάθια στο χώρο της Παιδείας, τόσο διοικητικά, όσο και εκπαιδευτικά, ειδικά αν σκεφτεί κανείς διάφορα παραδείγματα προβληματικής διαχείρισης των σχολικών μονάδων και του προσωπικού τους από διορισθέντα, με το νυν νόμο, διευθυντικά στελέχη. Βεβαίως, πρέπει να πούμε πως τα θέματα διαχείρισης προσωπικού δεν είναι μόνο τα θέματα των διευθυντών, αλλά και της ανεύθυνης δημιουργίας πολλών περιττών οργανικών θέσεων από προηγούμενες κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως πληθυσμιακών αναγκών.

​

Αποτέλεσμα, μετά την κατάργηση των σχολείων, σε διάφορες περιοχές, πάλι από προηγούμενες κυβερνήσεις ή θα πρέπει να απολυθούν οι εργαζόμενοι, που κατείχαν τέτοιες θέσεις ή να μετατεθούν ή να μετακινηθούν. Η αλήθεια είναι πως για το θέμα της στελέχωσης δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει απόλυτη και καθολική συμφωνία, λόγω της πολυπλοκότητάς του.

​

Λαμβάνοντας αυτή την πραγματικότητα υπόψη, το Υπουργείο Παιδείας προτείνει στο νέο νομοσχέδιο μια όσο το δυνατόν μέση και αξιοκρατική λύση. Συγκεκριμένα, η επιλογή των διευθυντών των σχολικών μονάδων και εκπαίδευσης, θα γίνεται, με βάση τα τρία ακόλουθα κριτήρια, μέσω ποσόστωσης. Ψηφοφορία και εκλογή από τους συλλόγους διδασκόντων και από τους λοιπούς διευθυντές σχολικών μονάδων της περιφέρειας. Διδακτική, διοικητική εμπειρία του υποψηφίου, η οποία πρέπει να ορίζεται από τον αριθμό διδακτικών ωρών του, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ένα ελάχιστο προαπαιτούμενο χρόνου, μέσα στην τάξη. Τα τυπικά προσόντα του υποψηφίου, δηλαδή, επίπεδο σπουδών και διπλώματα. Με αυτόν τον τρόπο, το νέο νομοσχέδιο διασφαλίζει πως η επιλογή των διευθυντικών στελεχών θα πραγματοποιείται με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αξιοκρατία. Πώς διαφαίνεται αυτό; Πολύ απλά. Μέσω της γεφύρωσης των επιστημονικών προσόντων και της διδακτικής εμπειρίας του υποψηφίου, με το λόγο και την κρίση του Συλλόγου Διδασκόντων, ο οποίος πρέπει πάντα να έχει βάρος.

​

Με αυτόν τον τρόπο, ελέγχεται και η οποιαδήποτε στρέβλωση τυπικών προσόντων. Παρουσιάζεται, επιτέλους, μία ευκαιρία  να δοθεί ο πρώτος λόγος στα συμβούλια διδασκόντων, γεγονός για το οποίο τα σωματεία των εργαζομένων στην παιδεία έχουν δώσει μεγάλους αγώνες, για να πραγματοποιηθεί. Είναι παράλληλα ένα διακύβευμα το κατά πόσο θα αξιοποιήσουν αυτή την ευθύνη τους και το πώς θα μάθουν να δομούν τη μεταξύ τους επικοινωνία και συνεργασία.

​

Θεωρώ, επίσης, πως είναι σημαντικότατη η προσθήκη μεγίστου χρόνου θητείας δύο ετών των διευθυντικών στελεχών, για να υπάρχει καλύτερος έλεγχος και αξιολόγηση του έργου τους. Ας μην ξεχνάμε, τέλος, πως οι παραπάνω ρυθμίσεις συμβάλλουν στην αρμόζουσα κατανομή εκπαιδευτικών, με βάση τις ανάγκες των σχολικών μονάδων και του εγχώριου πληθυσμού.

 

Ευχαριστώ πολύ.