Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμη κυρία Neff, κυρία Δούρου, κύριοι Υπουργοί, σας καλωσορίζουμε στην Επιτροπή μας. Σας ευχαριστούμε για την εξαιρετική σας ενημέρωση και την παρουσίας σας.

 

Αρχικά θέλω να εκφράσω την ικανοποίησή μου για το εξαιρετικά σημαντικό έργο του Κογκρέσου Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης. Τα δικαιώματα των παιδιών και των γυναικών δεν αποτελούν απλώς ένα θέμα για το οποίο αρκεί να διατυπώσει κανείς κάποιες γενικές αρχές ή να παραμείνει σε ένα επίπεδο ευχών. Απαιτείται μια ολιστική προσέγγιση, καθώς στην πραγματικότητα είναι ο καθρέφτης στον οποίο διαχρονικά αντανακλώνται τόσο η πολιτισμική συγκρότηση των κοινωνικών όσο και η σύγκρουση βασικών αντιλήψεων γύρω από τα ζητήματα της οικονομίας, της κατανομής των πόρων και της διανομής των εισοδημάτων.

 

Σήμερα η πραγματικότητα που βιώνουμε είναι μια πραγματικότητα ανισότητας και εκμετάλλευσης. Αυτό γίνεται άμεσα ορατό τόσο μέσα από τα όρια των εθνικών κρατών, μέσα από την προϊούσα κατάρρευση του κοινωνικού κράτους και του κράτους δικαίου ακόμη και στην κοιτίδα των αρχών του διαφωτισμού και του ανθρωπισμού και εκδηλώνεται με τα απίστευτα ποσοστά φτώχειας και ανεργίας. Σε διεθνές επίπεδο η ανισότητα γίνεται ορατή μέσα από την υπανάπτυξη και την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των φτωχών χωρών, τα μεγάλα ποσοστά θνησιμότητας και στην έξαρση της βίας. Η ηχώ των όπλων φτάνει στους δέκτες των τηλεοράσεων του πολιτισμένου κόσμου και την ακολουθούν τα έντονα φαινόμενα τρομοκρατίας που κάνουν πολύ συχνά, πλέον, την εμφάνισή τους και πλήττουν σοβαρά το αίσθημα ασφάλειας των δυτικών πρωτευουσών. Τα κύρια θύματα αυτής της σύγκρουσης και της βίας του πολέμου είναι δυστυχώς οι γυναίκες και τα ανήλικα παιδιά.

 

Τα δικαιώματά τους, η ίδια τους η ζωή, βρίσκεται σε διαρκή κίνδυνο. Το διαπιστώνουμε κάθε φορά που ακούμε ή βλέπομε εικόνες ανείπωτης φρίκης εξαιτίας των συνεπειών του ίδιου του πολέμου. Το ζούμε κάθε φορά που παρακολουθούμε δυστυχισμένους και ταλαίπωρους ανθρώπους να προσπαθούν να βρουν μια ειρηνική γωνιά, να εργαστούν και να ζήσουν μέσα από τα πολυπληθή μεταναστευτικά ρεύματα. Το βλέπουμε στα θλιμμένα μάτια των μικρών παιδιών, των παιδιών προσφύγων και ιδιαίτερα των ασυνόδευτων παιδιών και στις βασανισμένες γυναίκες, τις χαροκαμένες μανάδες και τα εκπορνευμένα νέα κορίτσια. Ασφαλώς το πρώτο μας καθήκον είναι η περίθαλψη αυτών των υπάρξεων, η διασφάλιση της ζωής και των δικαιωμάτων τους μέσα από προγράμματα άμεσης δράσης και αποτελεσματικότητας. Όμως το κυριότερο, το ουσιαστικό μας καθήκον, είναι η διασφάλιση της ειρήνης σε συνδυασμό με τη δημιουργία συνθηκών οικονομικής ανάπτυξης, δικαιοσύνης, ελευθερίας και δημοκρατίας για όλους τους λαούς και για όλους τους ανθρώπους.

 

Η σύγχρονη εποχή, με την εξέλιξη της επιστήμης και την ανάπτυξη της τεχνολογίας παρέχει όλα τα μέσα και τις δυνατότητες προκειμένου να αντικρίσουμε το μέλλον με αισιοδοξία και ελπίδα. Όμως, πρωτίστως,  αυτό που απαιτείται είναι η ισχυρή μας πολιτική βούληση και ανάπτυξη όλων των αναγκαίων πρωτοβουλιών προς αυτή τη κατεύθυνση. Εμείς οι ευρωπαίοι οφείλουμε και μπορούμε να ανταποκριθούμε σε αυτό το καθήκον, σε αυτή την ανάγκη, όχι μόνο για να διατηρήσουμε ότι θεωρούμε ως κεκτημένο, αλλά πολύ περισσότερο γιατί γνωρίζουμε καλά τους αγώνες και το αίμα που χρειάστηκε, ανά τους αιώνες, για να κατακτήσουμε τη συνείδηση των δυνατοτήτων μας.

​

Σας ευχαριστώ πολύ.