Κυρία Αντωνίου, θα αναφερθώ στην τροπολογία σας στην οποία αναφερθήκατε στην τοποθέτησή σας πριν λίγο. Μήπως οφείλετε μια εξήγηση, μια συγγνώμη σε όλους αυτούς που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους, μια εξήγηση για ποιον λόγο βρέθηκαν σε αυτήν την κατάσταση; Προς τι, λοιπόν, αυτό το όψιμο ενδιαφέρον σας, όταν μάλιστα ο Πρωθυπουργός μας δεσμεύτηκε για τη ρύθμιση των ζητημάτων των οφειλών των δανειοληπτών προς το Δημόσιο. Πάει πολύ, λοιπόν, να παίζετε εσείς τους όψιμους σωτήρες αυτού του τόπου και του λαού, όταν είστε οι βασικοί ένοχοι μαζί με το ΠΑΣΟΚ.

​

Κυρίες και κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για έναν περίεργο λόγο οτιδήποτε αφορά τις προωθητικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας ήταν πάντοτε ο φτωχός συγγενής του προϋπολογισμού.

​

Για παράδειγμα, η έρευνα και ο πολιτισμός συγκέντρωναν υψηλόφρονες θεωρητικές προσεγγίσεις, αλλά δυστυχώς ανεπαρκή θεσμική θωράκιση και ελάχιστη χρηματοδότηση. Αυτή η μεταχείριση υπέκρυπτε σαφώς την έλλειψη πολιτικής βούλησης, καθώς η προϊούσα προσαρμογή του παλιού πολιτικού συστήματος στον αυτόματο πιλότο του νεοφιλελευθερισμού δεν άφηνε περιθώρια για ένα κάποιο στρατηγικό σχεδιασμό.

​

Ήδη η αύξηση των δαπανών για την έρευνα, μικρή σε απόλυτους αριθμούς, αλλά γενναία ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, που αγγίζει πια το 0,96%, σηματοδοτεί μια νέα αντίστροφη κατεύθυνση σε σχέση με το παρελθόν. Πρόκειται για μια κατεύθυνση προς την οικονομία της γνώσης που αποκτά καίρια σημασία στο σημερινό οικονομικό περιβάλλον που έχει διαμορφώσει η πολύχρονη κρίση.

​

Το καινούργιο που έρχεται σήμερα με το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου είναι πρώτον, ότι δημιουργείται ένας νέος φορέας, το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Τεχνολογίας και δεύτερον, το γεγονός ότι αυτή η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί ένα δυναμικό εργαλείο χρηματοδότησης, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, πράγμα που σημαίνει ότι αυξάνονται ουσιαστικά οι πόροι που διατίθενται για την έρευνα, αλλά και για την επιχορήγηση νεοφυών επιχειρήσεων που θα αναπτύσσουν ερευνητικά προγράμματα και για χορήγηση υποτροφιών για έρευνα και καινοτομία.

​

Η Αξιωματική Αντιπολίτευση λέει ότι παίρνουμε και πάλι δανεικά και ότι θα προκληθεί μια επιπλέον δαπάνη του προϋπολογισμού και ακόμη ότι οι πόροι αυτοί θα ήταν καλύτερο να διοχετευτούν στα καθαρά ιδιωτικά χέρια. Μα, τόσο πολύ έχει τυφλωθεί η Νέα Δημοκρατία; Οι σπουδαγμένοι στο Χάρβαρντ δεν έμαθαν ότι αξίζει να δανείζεται μια χώρα για τέτοιες επενδύσεις; Θέλουν την έρευνα υποταγμένη στην αγορά; Ή μήπως θέλουν να δανειζόμαστε μόνο και μόνο για να τα παίρνουν οι «κουμπάροι» και οι «ημέτεροι»;

​

Μια άλλη κριτική υποστηρίζει ακριβώς το αντίθετο, ότι δηλαδή οι πόροι αυτοί θα δοθούν για τη στήριξη της κακής επιχειρηματικότητας και για τη διαιώνιση του καπιταλισμού.

​

Κυρίες και κύριοι, δεν πρόκειται για τίποτα από τα δύο. Πρόκειται πολύ απλά για την προσπάθεια να αξιοποιήσει η χώρα κάθε δυνατότητα να παρακάμψει τις πολιτικές της λιτότητας, έστω και με αυτά τα 240 εκατομμύρια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Η χρηματοδότηση ερευνητικών προγραμμάτων με αυτό το εργαλείο εξασφαλίζει ευελιξία και ταχύτητα, καθώς δεν θα υπάρχει γεωγραφικός ή θεσμικός περιορισμός.

​

Με τον τρόπο αυτό τα ΑΕΙ και οι δημόσιοι ερευνητικοί και τεχνολογικοί φορείς της χώρας θα μπορέσουν να αναλάβουν πρωτότυπες ερευνητικές πρωτοβουλίες και να προσελκύσουν ερευνητές υψηλού επιπέδου με τη χορήγηση υποτροφιών. Με αυτά τα χρήματα θα ανακοπεί η φυγή του επιστημονικού μας δυναμικού στο εξωτερικό εξαιτίας της πολύχρονης κρίσης.

​

Είναι ένας σπουδαίος στόχος που επιδιώκεται με αυτό το νομοσχέδιο, γιατί είναι αδιανόητο οι νέοι επιστήμονες, για τους οποίους η χώρα επένδυσε πολλά για την εκπαίδευσή τους, να αξιοποιούνται από αναπτυγμένες οικονομίες κι όχι από τη δική μας που τους έχει ανάγκη.

​

Κυρίως, όμως, είναι αδιανόητο η Ελλάδα να ακυρώνει τα όνειρα και τις ελπίδες της ελληνικής οικογένειας και των παιδιών της. Ποιος μπορεί να μην το θέλει αυτό; Ποιος μπορεί να κοιτάξει τέσσερις χιλιάδες νέους επιστήμονες και ερευνητές στα μάτια και να τους δείξει την έξοδο από τη χώρα; Σε αυτούς τους νέους εμείς, λοιπόν, εστιάζουμε. Σε αυτούς τους νέους επενδύουμε. Σε αυτούς τους νέους στηριζόμαστε και τα προβλήματα αυτών των νέων είναι που καθοδηγούν τις πολιτικές αυτής της Κυβέρνησης.

​

Ένας άλλος στόχος με υψηλή προτεραιότητα είναι το γεγονός ότι η εθνική στρατηγική για την έρευνα και την καινοτομία αποκτά βάθος και προοπτική, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε μέχρι σήμερα, καθώς αρκούνταν στα περισσεύματα, στα ψίχουλα του κρατικού προϋπολογισμού και του ΕΣΠΑ.

​

Γιατί αλήθεια θα έπρεπε να διαιωνίζεται η λογική του «έτσι, χωρίς πρόγραμμα»; Για εμάς για την κυβερνητική πλειοψηφία, η αλλαγή του αναπτυξιακού υποδείγματος απαιτεί την αξιοποίηση της γνώσης και της τεχνολογίας.

​

Αυτός είναι και ο πρωταρχικός στόχος που επιχειρούμε να επιτύχουμε και είναι σημαντικό να θεωρήσουμε την έρευνα και την καινοτομία ως καθοριστικό αναπτυξιακό συντελεστή. Είναι στην πραγματικότητα κρίσιμος όρος για την παραγωγική ανασυγκρότηση της πατρίδας μας και για τη δίκαιη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη.

​

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω με ικανοποίηση να τονίσω ότι αυτή η πρωτοβουλία εντάσσεται στο παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς πηγαίνει πολύ πιο πέρα από τη συμφωνία με τους δανειστές. Χαίρομαι, επίσης ιδιαίτερα που το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, ο Αναπληρωτής Υπουργός κ. Φωτάκης κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες και εξασφάλισε ουσιαστική συναίνεση σε τούτο το νομοσχέδιο, φυσικά, με τη μόνιμη παραφωνία της Νέας Δημοκρατίας.

​

Ελπίζω η Αξιωματική Αντιπολίτευση να βρει γρήγορα το θεσμικό βηματισμό της. Τρία ακόμα χρόνια στην Αντιπολίτευση, είναι κρίμα να μείνει στη γνώση των λέξεων «νεοφιλελευθερισμός» και όχι στην κριτική που οδηγεί σε πολιτικό αδιέξοδο. Τουλάχιστον, ας μάθει να λέει και τις δύο λέξεις μαζί, «όχι νεοφιλελευθερισμός».