Η Ελλάδα και οι κάτοικοί  της κατά γενική ομολογία διέσωσαν την τιμή της Ευρώπης με τον ανθρωπισμό και την αλληλεγγύη που επέδειξαν και συνεχίζουν να επιδεικνύουν στο προσφυγικό ζήτημα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι κάτοικοι της Λέσβου προτείνονται για το Νόμπελ Ειρήνης από φορείς και προσωπικότητες όλου του κόσμου. Δίπλα στη Λέσβο, με την ίδια ευαισθησία και ανθρωπιά, συνεχίζουν να φιλοξενούν πρόσφυγες η Σάμος, η Κοζάνη, η Καβάλα και άλλες πόλεις.  Στα γειτονικά Τρίκαλα ο Δήμαρχος Τρικάλων την πρώτη φορά φιλοξένησε περίπου 400 πρόσφυγες στο κλειστό γυμναστήριο της Μπάρας και τώρα φιλοξενεί 185 πρόσφυγες στο κέντρο των Τρικάλων, στο Φρούριο. 

​

Σε αντιδιαστολή με τα Τρίκαλα, αυτοδιοικητικοί παράγοντες καθώς και ορισμένοι τοπικοί φορείς συνεπικουρούμενοι από κάποιες τοπικές εφημερίδες αρνούνται  να συναινέσουν στην πρόταση για χώρο προσωρινής φιλοξενίας την πρώην Σχολή Αστυφυλάκων, με τη λογική ότι αυτή είναι στον κοινωνικό ιστό της πόλης και ότι υποβαθμίζεται η πόλη της Καρδίτσας φιλοξενώντας πρόσφυγες. Από πού προκύπτει ότι θα διαταραχθεί ο ιστός της πόλης από την παρουσία προσφύγων , όταν η μέχρι σήμερα συμπεριφορά τους είναι άψογη και δεν έχουν δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα στις τοπικές κοινωνίες; Από πού προκύπτει ότι η κυβέρνηση θέλει  οι χώροι προσωρινής φιλοξενίας προσφύγων να είναι σε  απόσταση μεγαλύτερη των 20 χιλ. από τα αστικά κέντρα; Μήπως μπερδεύουν τα κέντρα φιλοξενίας, που όντως δεν βρίσκονται μέσα στις πόλεις, με τους χώρους προσωρινής φιλοξενίας;

​

Δυστυχώς πρόκειται για (ξένο)φοβικές  αντιλήψεις και αλήθεια τι εξυπηρετείται μ’ αυτές στην παρούσα συγκυρία;  

​

 Αποποίηση ευθυνών για την Τ.Α. και τους αιρετούς άρχοντες δεν νοείται. Οφείλουμε όλοι οι πολιτικοί, κοινωνικοί, παραγωγικοί φορείς, η Εκκλησία,  να είμαστε έτοιμοι, αν χρειαστεί, να απλώσουμε το χέρι ανθρωπιάς για την προσωρινή φιλοξενία των προσφύγων. Αυτό επιβάλλει η ελληνική ευαισθησία, η ιστορία της χώρας μας και η κρισιμότητα της κατάστασης.  

​

Μερικοί δηλώνουν φανατικοί Ευρωπαίοι και φανατικοί επίσης  χριστιανοί, το αποδεικνύουν όμως σύμφωνα με τη στάση τους και την πρακτική τους;

​

Και τους ρωτάμε: Ως φανατικοί Ευρωπαίοι πρέπει να υιοθετούμε και να εφαρμόζουμε την συνθήκη του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες του 1951 και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο; Τους λέει κάτι η σύγχρονη θεώρηση των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων  που συνεχώς κερδίζει έδαφος σε ολόκληρο τον κόσμο και αποτελεί  τη νομική βάση αποφάσεων των Ευρωπαϊκών και Διεθνών Δικαστηρίων; 

​

Και ως φανατικούς χριστιανούς τους ρωτάμε επίσης, θυμίζοντας τη φράση του Απ. Παύλου «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε»: Ανήκει στο βασίλειο της σκέψης και της πρακτικής τους η αγάπη, η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση στους συνανθρώπους μας και ιδίως τον Ξένο; 

​

Όσον αφορά τη δυνατότητα συνεννόησης, να θυμίσουμε ότι οι αυτοδιοικητικοί φορείς  του Ν. Καρδίτσας ήταν από τους τελευταίους που έστειλαν προτάσεις για προσωρινούς χώρους φιλοξενίας στον κ. Βίτσα, συντονιστή της κυβέρνησης για το προσφυγικό. Σε επανειλημμένες συσκέψεις ουδέποτε προσκάλεσαν επισήμως τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ του νομού. Μόνο εκτάκτως και τυχαία παραβρέθηκαν σε μία από αυτές, απρόσκλητοι, αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ με τη βουλευτή κ. Χ. Κατσαβριά- Σιωροπούλου, όπου προτάθηκε η πρώην Σχολή Αστυφυλάκων ως πιθανός χώρος προσωρινής φιλοξενίας προσφύγων και αυτό ήταν σαφές και απολύτως γνωστό, πριν οι ίδιοι το διαρρεύσουν στον τοπικό τύπο.

​

Η πρώην Σχολή Αστυφυλάκων προτείνεται ως εναλλακτικός χώρος, διότι από καιρό είναι ένα νεκρό και αλειτούργητο κτίριο, το οποίο βρίσκεται στις παρυφές της πόλης και μας θυμίζει ποιες κυβερνήσεις και ποιοι πολιτικοί αποφάσισαν το κλείσιμο και το λουκέτο της στερώντας την πόλη από μια εκπαιδευτική δομή και καθιστώντας το ένα οικοδομικό κουφάρι. Είμαστε σύμφωνοι στην επαναλειτουργία της Σχολής Αστυφυλάκων και στην μεταστέγαση της Δ/νσης Αστυνομίας και δεν θεωρούμε ότι αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα η προσωρινή φιλοξενία προσφύγων για μικρό χρονικό διάστημα σ΄ αυτό το χώρο.

​

Στο προσφυγικό ζήτημα όλοι θα κριθούμε από την ειλικρίνεια , την αποφασιστικότητα και την εγρήγορσή μας και στην αντιμετώπισή του δεν χωράνε μικροπολιτικές συμπεριφορές. Τις αιτίες του τις γνωρίζει ο καθένας (πόλεμοι, γενοκτονίες, εκτοπίσεις κ.α.), όμως ποτέ και σε καμία περίπτωση δε θα θέσουμε σε διαπραγμάτευση τις έννοιες της αλληλεγγύης, της ελευθερίας, του δικαίου και της αξιοπρέπειας, έννοιες όχι κενές περιεχομένου αλλά συνδυασμένες με ΠΡΑΞΕΙΣ.