Κυρία και κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

 

ερχόμενη σήμερα στη Βουλή για να τοποθετηθώ για πρώτη φορά στην Ολομέλεια, σκεφτόμουν, αν δεν είχε εκλεγεί πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, αν οι πολίτες είχαν ενδώσει στην εκστρατεία φόβου και τρομοκράτησης, τότε το πρώτο σχέδιο νόμου που θα συζητούσαμε σήμερα δεν θα αφορούσε στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, αλλά στα σκληρά μνημονιακά μέτρα, στις περαιτέρω μειώσεις μισθών και συντάξεων και όχι μόνο.

​

Όμως, ο λαός αποφάσισε. Έτσι, σήμερα καλούμαστε σε περίοδο σκληρής κρίσης και διαρκούσης μίας δύσκολης διαπραγμάτευσης να ψηφίσουμε για πρώτη φορά μέτρα που έχει ανάγκη η κοινωνία, μέτρα που θα ανακουφίσουν φτωχούς και ανήμπορους συμπολίτες μας.

​

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το πρώτο φιλολαϊκό νομοσχέδιο των τελευταίων ετών κατατέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή από μία Κυβέρνηση με κορμό τη ριζοσπαστική Αριστερά. Και αυτό συμβαίνει, επειδή η Κυβέρνηση δεν αναδείχθηκε από τα γνωστά κέντρα συμφερόντων, αλλά από κοινωνικά κινήματα, από απλούς αγωνιζόμενους ανθρώπους.

​

Το γεγονός και μόνο ότι αποφύγαμε τις σχεδιαζόμενες περικοπές και ψηφίζουμε σήμερα τα πρώτα φιλολαϊκά μέτρα φανερώνει ότι αυτή η Κυβέρνηση σέβεται την ζωή και την ιστορία του ελληνικού λαού. Σέβεται, επίσης, τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Και εδώ, σ’ αυτό το σημείο, επιτρέψτε μου να πω ότι πρωτοτυπούμε.

​

Στα δύσκολα χρόνια της κρίσης γνωρίσαμε οικογένειες που στερήθηκαν βασικά αγαθά διαβίωσης. Σπίτια χωρίς ρεύμα, γείτονες που απειλούνται με έξωση λόγω αδυναμίας τους να πληρώσουν το ενοίκιο, συμμαθητές των παιδιών μας που δεν μπορούν να σιτιστούν επαρκώς από τις οικογένειές τους, εργαζόμενους που έχασαν τις δουλειές τους. Γνωρίσαμε συνανθρώπους μας που η αμοιβή τους δεν επαρκεί για την πληρωμή των υποχρεώσεων απέναντι στα ασφαλιστικά τους ταμεία, προς το κράτος και τις τράπεζες, με αποτέλεσμα να μην έχουν υγειονομική περίθαλψη, να αδυνατούν να πληρώσουν την εφορία και απελπισμένοι συχνά να οδηγούνται σε ακραίες καταστάσεις. Διαλυμένα νοσοκομεία με τους γιατρούς να κάνουν διπλές και τριπλές εφημερίες, συχνά άτυπες και απλήρωτες. Αγρότες εξαθλιωμένους, υπαλλήλους σε διαθεσιμότητα που περιμένουν να επιστρέψουν στις δουλειές τους και ευτυχώς γι’ αυτό το θέμα ξέρουμε ότι ετοιμάζεται σχετική υπουργική απόφαση.

​

Αυτά τα τραγικά φαινόμενα, που δυστυχώς αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς μας, προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Πρόκειται για ρυθμίσεις που αφορούν την αποκατάσταση στοιχειωδών δικαιωμάτων, τα οποία έχει στερηθεί ένα μεγάλο μέρος του λαού μας. Τα δικαιώματα αυτά ξεκινούμε σήμερα να αποκαθιστούμε.

​

Η καταστροφή που έχει συντελεστεί είναι μεγάλη. Η πορεία, λοιπόν, θα είναι μακριά. Ξεκινάμε με τα βασικά. Ιατρική κάλυψη για όλους, ανέργους, ανασφάλιστους, φοιτητές, για όσους έχουν χάσει το ασφαλιστικό τους δικαίωμα. Ευνοϊκές ρυθμίσεις για οφειλές προς την εφορία και το δημόσιο. Δωρεάν ρεύμα, σίτιση και επίδομα ενοικίου σε τριακόσιες χιλιάδες οικογένειες.

​

Κάθε προσπάθεια ανασυγκρότησης της κοινωνίας μας δεν μπορεί παρά να ξεκινά από τα ασθενέστερα στρώματά της. Ακόμη και σε περιόδους βαθιάς κρίσης και δανεισμού το κράτος οφείλει να εκπληρώσει τη βασική του αποστολή: Να εγγυάται την αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών του.

​

Αυτά τα μέτρα θα ευνοήσουν την οικονομία συνολικά και όχι μόνο τους δικαιούχους. Για παράδειγμα, το επίδομα του ενοικίου θα δώσει στέγη σε ανθρώπους που τη στερούνται και ταυτόχρονα θα τονώσει τις ενοικιάσεις ακινήτων.

​

Παράλληλα, το καθεστώς ρυθμίσεων προς την εφορία προβλέπεται να αυξήσει τα φορολογικά έσοδα. Πρόκειται φυσικά για το πρώτο συμβολικό βήμα, για να δοθεί μία πρώτη ανάσα. Η πορεία ανασυγκρότησης της χώρας θα είναι μακρά. Πολλά πράγματα χρειάζεται ν’ αλλάξουν. Θα μπορούσα να καταθέσω σειρά προτάσεων σεβόμενη, όμως, τον περιορισμό του χρόνου, θα σταθώ στο ακόλουθο.

​

Υπάρχουν πολλά αναξιοποίητα ακίνητα που ανήκουν σε διάφορους φορείς και οργανισμούς και τα οποία μπορούν να χρησιμεύσουν άμεσα για τη σίτιση και στέγαση αστέγων και πολύ φτωχών συνανθρώπων μας και να λειτουργήσουν ως κέντρα συλλογής τροφίμων και βασικών ειδών οικιακού εξοπλισμού γι’ αυτούς που τα έχουν μεγάλη ανάγκη, καθώς και για τη δημιουργία άλλων κοινωνικών δομών.

​

Βέβαια, αντιλαμβάνομαι τις δυσκολίες, δεδομένου ότι τα κτήρια αυτά ανήκουν σε διάφορους και ετερόκλητους φορείς σε δήμους, περιφέρειες, στον ΟΣΕ, στη ΔΕΗ και σε άλλους οργανισμούς, η συνεργασία με τους οποίους συνεπάγεται πληθώρα διοικητικών διαδικασιών και πράξεων. Δεν είναι εύκολο. Χωρίς όμως να υποτιμώ τις δυσκολίες, προτείνω στην Κυβέρνηση να εκπονήσει σχέδιο άμεσης αξιοποίησης των εγκαταστάσεων αυτών. Σε μία τέτοια προσπάθεια γνωρίζουμε πολύ καλά ότι θα βρούμε δίπλα μας ανθρώπους και κινήματα αλληλεγγύης που έχουν δώσει τόσους αγώνες μαζί μας ενάντια στο μνημόνιο. Όλοι αυτοί έχουν διάθεση να προσφέρουν και γι’ αυτό περιμένουν πολλά από εμάς.

​

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, οι εικόνες των αστέγων στους δρόμους, των απόρων που ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια, αυτών που ζητούν δανεικά για να πληρώσουν τη ΔΕΗ, των εργαζομένων που δεν απολαμβάνουν ιατρική κάλυψη, προσβάλλουν την ανθρώπινη αξία και δεν τιμούν κανέναν μας. Εικόνες ντροπής που είναι χρέος μας να σταματήσουν εδώ, ευελπιστώ, με ευρύτατη πλειοψηφία.

​

Είναι υποχρέωση και καθήκον όλων μας σήμερα να αντιμετωπίσουμε αυτό το άνευ προηγουμένου τραγικό φαινόμενο της ανθρωπιστικής κρίσης. Να υπερασπιστούμε το δίκαιο και το μέλλον του λαού μας. Να απομακρύνουμε τον εφιάλτη που ζει η χώρα μας και να σταθούμε με την πρέπουσα υπευθυνότητα απέναντι στην ιστορία και στους αγώνες του χθες και του σήμερα. Αυτό το καθήκον πράττουμε και αυτό βρίσκεται έξω  από κάθε διαπραγμάτευση.