Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριοι Υπουργοί,

 

το νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της βίας στον αθλητισμό, που καλούμαστε να συζητήσουμε και να ψηφίσουμε σήμερα, έρχεται ως αντίδοτο σε μία από τις μεγαλύτερες ασθένειες της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Κυρίως είναι η έκφραση και η υλοποίηση της λαϊκής εντολής που έλαβε η Κυβέρνηση στις 25 Γενάρη για αποκατάσταση της δικαιοσύνης.

​

Το νομοσχέδιο αυτό έχει διττό ρόλο. Κατ’ αρχάς, θέτει στη βάση του τη διαφάνεια και τη νομιμότητα προτάσσοντας τον εκδημοκρατισμό του ελληνικού ποδοσφαίρου και την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων των ποδοσφαιριστών αθλητών.

​

Παράλληλα, βεβαίως, επιδιώκει να θέσει οριστικό τέλος στην τυφλή οπαδική βία που εδώ και δεκαετίες ταλανίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το θέμα της βίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο αποτελούσε ανέκαθεν τεράστιο πρόβλημα για τον κοινωνικοπολιτικό ιστό, πάντα τρεφόμενο από τη διαφθορά και την ανεξέλεγκτη λειτουργία διαφόρων αθλητικών σωματείων, τμημάτων αμειβομένων αθλητών, αθλητικών ανωνύμων εταιρειών, αθλητικών ομοσπονδιών και επαγγελματικών συνδέσμων.

​

Είναι γνωστό πως πολλά από τα εν λόγω νομικά πρόσωπα σε συνέργεια με διάφορα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, και όχι μόνο, έριχναν και συνεχίζουν να ρίχνουν μέχρι σήμερα λάδι στη φωτιά του ανατροφοδοτούμενου μίσους εντός και εκτός γηπέδων.

​

Τα παραπάνω φαινόμενα βίας και διαφθοράς απαξιώνουν πλήρως το άθλημα του ποδοσφαίρου στα μάτια των φιλάθλων και αμαυρώνουν τα αθλητικά ιδεώδη και το φίλαθλο πνεύμα.

​

Σήμερα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το νομοσχέδιο του Υπουργού Αθλητισμού φέρνει προ των ευθυνών τους όλους τους Βουλευτές, κυρίως των παρατάξεων των προηγούμενων Κυβερνήσεων, όπως, επίσης, και όλες τις ανώνυμες αθλητικές εταιρείες, πολλές εκ των οποίων ήταν φυτώρια ανομίας.

​

Για πρώτη φορά τίθενται και συζητούνται στις αληθινές τους διαστάσεις θέματα ταμπού, όπως το περίφημο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου. Βεβαίως σεβόμαστε το περιεχόμενό του, αλλά δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση αυθαιρεσίας και ανομίας, που με πρόσχημα το αυτοδιοίκητο σπίλωνε τη νομοθεσία μας και ντρόπιαζε την έννομη τάξη της χώρας.

​

Η δυνατότητα του αρμόδιου για τον αθλητισμό Υπουργού για δυνατότητα επιβολής υψηλών χρηματικών προστίμων στις αθλητικές ανώνυμες εταιρείες, όχι μόνο για την εμπλοκή τους σε περιστατικά βίας, αλλά και για τυχόν άρνησή τους να συνεργαστούν με τους δημόσιους φορείς, καταδεικνύει τη σοβαρότητα με την οποία η Κυβέρνηση αγγίζει τη ρίζα του προβλήματος. Αυτό είναι, επίσης, εμφανές και στη δυνατότητα επιβολής ανάλογων προστίμων στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που ενθαρρύνουν ή υποκινούν με οποιοδήποτε τρόπο βίαιες συμπεριφορές.

​

Όπως αναφέρεται στο άρθρο 2, δεσμεύονται άμεσα οι Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρείες να λάβουν όλα τα μέτρα ώστε να λειτουργήσει, επιτέλους, το ηλεκτρονικό εισιτήριο, η κάρτα φιλάθλου, καθώς και τα συστήματα ηλεκτρονικής εποπτείας των αθλητικών εγκαταστάσεων, συστήματα που ήδη υπάρχουν.

​

Τα παραπάνω διοικητικά μέτρα δεν στοχεύουν μόνο στην αντιμετώπιση μιας προβληματικής κατάστασης που μαστίζει τον ελληνικό αθλητισμό εδώ και δεκαετίες, αλλά και στην οικονομική στήριξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού, μέσω της διάθεσης των εισπρακτέων από τα πρόστιμα ποσών για την προώθηση της αθλητικής παιδείας.

​

Εκείνο που πρέπει ιδιαιτέρως να τονιστεί είναι το σχέδιο του Υπουργείου να αντιμετωπίσει το αιώνιο ζήτημα της διαφθοράς στο χώρο του αθλητισμού. Υπάρχει έντονη πίστη πως η στελέχωση πειθαρχικών οργάνων με τακτικούς εισαγγελείς και δικαστές, καθώς και η διεξαγωγή διαρκών ελέγχων στην περιουσιακή κατάσταση των διαιτητών, των βοηθών τους και των παρατηρητών, θα συμβάλλει σε μέγιστο βαθμό προς την κατεύθυνση της εξυγίανσης του ποδοσφαίρου και γενικότερα του αθλητισμού.

​

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η βία, ανεξαρτήτως κοινωνικοπολιτικού πλαισίου, δεν γεννιέται από το μηδέν, αλλά ανακυκλώνεται. Η αντιμετώπισή της, λοιπόν, απαιτεί συστηματικότητα και ευαισθησία, καθώς εν τέλει η βία ανέκαθεν είναι ένα ψυχοπαθολογικό φαινόμενο που έχει ψυχοκοινωνικές και οικονομικοπολιτικές βάσεις.

​

Απαιτεί, λοιπόν, ένα νομικό πλαίσιο αντιμετώπισης που θα παντρεύει το διοικητικό, το οικονομικό και το κοινωνικό. Αυτό το πλαίσιο, όπως προτείνεται στο προς ψήφιση νομοσχέδιο, θα συντονίζει διαφορετικούς κοινωνικούς φορείς, δημόσιους και ιδιωτικούς, προσκαλώντας τους να αναλάβουν τα απαραίτητα μέτρα, σύμφωνα με το Συνταγματικό Δίκαιο, για την πάταξη της βίας και της παρανομίας στον αθλητισμό ιδιαίτερα.

​

Θα πω και δυο λόγια, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πριν κλείσω για τις διατάξεις σχετικά με τις αλλαγές στην παιδεία. Είναι ιδιαίτερα ευχάριστο για όσους εμπλεκόμαστε χρόνια με το χώρο της εκπαίδευσης το γεγονός πως δίνεται λύση, επιτέλους, στο θέμα της τράπεζας θεμάτων, καθώς παύει η επιλογή θεμάτων κατά 50% για τις τάξεις του Λυκείου, όπως επισημαίνεται στο άρθρο 13.

​

Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την επαναφορά του μέσου όρου εισαγωγής το «9,5», καθώς και η προστιθέμενη διάταξη στο άρθρο 13 του νομοσχεδίου για τη βία στον αθλητισμό, καταδεικνύουν πόσο αφοσιωμένη είναι η Κυβέρνηση στο να αναδημιουργήσει, να ξαναχτίσει το αίσθημα εμπιστοσύνης του πολίτη απέναντι στους θεσμούς της κοινωνίας, βάζοντας νέα θεμέλια στον αθλητισμό και την εκπαίδευση. Διότι ο αθλητισμός και η παιδεία ενός τόπου συνδέονται άρρηκτα και καθορίζουν τον πολιτισμικό χαρακτήρα ενός λαού.